 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Гэта восень. Яшчэ незаўважная.
Што ж спадзявацца
На яшчэ адзін шанс,
на яшчэ адну спробу зьдзяйсьненьня.
Пахне верасам.
І што карысьці гаворкі дарадцаў,
Што яшчэ маладая
і вартая сьлёзаў натхненьня.
Я – падсудная ў гэтым забруджаным,
стомленым сьвеце.
Я свой крыж не ўсьцягнула
і да палавіны дарогі.
Я лічыла аблокі,
лавіла абдоймамі вецер
І ні разу ў зямной баразьне не запэцкала ногі.
Непатрэбная самая
ў сьвеце патрэбных і важкіх,
Нават восень сваю
самавіта сустрэць не ўгадаю.
Аблятае лістота.
Мой крыж анічога ня важыць.
І лічу я аблокі.
І новую песьню складаю.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
